Paradoxale steden: hoe kunnen we er mee omgaan?
Steden en stedelijke regio's zijn volop in beweging. Juist in deze tijd met alle maatschappelijke en technologische ontwikkelingen. Het gaat aan de ene kant razendsnel, maar ruimtelijk gaat het veel trager. Met lagenbenadering als bril signaleer ik een steeds grotere kloof: mensen (occupatielaag) willen veel sneller dan ruimtelijk (netwerklaag) is te realiseren. En de ondergrond piept en kraakt helemaal vanuit alle ruimtelijke ambities. Daar komt nog eens bij dat volgens mij er een nog snellere laag boven op deze klassieke lagenbenadering is gekomen: de technologische laag.
Toenemende spanning tussen deze lagen dus, met alle gevolgen en onrust van dien. Denk aan de toenemende woningnood, de energie- en de mobiliteitstransitie, de stikstofcrisis, toenemende ongezonde leefstijl van mensen, ga zo maar door. De media geven het dagelijks doemdenkend en onheilspellend aan ons door. Ik ben ook van mening dat we écht anders met onze stedelijke leefomgeving moeten omgaan, vanuit eigentijdse inzichten in nieuwe technologieën, duurzame leefomgeving en economische principes.
Hoe dan? Dat zijn we -als maatschappij- samen aan het ontdekken. Vanuit mijn persoonlijke (én beroepsmatige) interesse hou ik mij vanuit een overkoepelende en filosofische invalshoek bezig met de toekomst van Nederlandse steden, vanuit het verleden en de trends en ontwikkelingen.
Wil je meer inspiratie, kijk dan eens bij mijn blogposts, mijn LinkedIn profiel of neem contact met me op.